Rzeka spokojnie płynęła, aż nagle ciszę przerwał hałas.
Mężczyzna ubrany w elegancki garnitur podjechał luksusowym samochodem. Na tylnym siedzeniu siedziała pięcioletnia dziewczynka na wózku inwalidzkim, mocno trzymająca swojego pluszowego misia. Dziewczynka była przestraszona.
W pobliżu, na pastwisku, kasztanowy koń nagle podniósł głowę i spojrzał w stronę rzeki, jakby wyczuwał nadchodzące niebezpieczeństwo.
Mężczyzna cicho wyjął dziewczynkę z samochodu, posadził ją w starej łódce i odciągnął ją od brzegu. Nie mówił nic, tylko cicho wiosłował w stronę środka rzeki, gdzie nurt był najsilniejszy. Młoda dziewczynka, sparaliżowana przerażeniem, nie spuszczała go z oczu.
Nagle mężczyzna wstał, chwycił dziecko za ramiona i wrzucił do wody – wraz z wózkiem. Dziewczynka zniknęła pod powierzchnią.
W tym samym momencie koń na brzegu wydał przenikliwy rżenie. Jego oczy zabłysły, mięśnie napięły się, a on rzucił się do rzeki.
Pływał całymi siłami, rozcinając fale kopytami. Jego determinacja mogłaby zmrozić krew w żyłach każdego, kto to widział.
Właściciel konia, stojący niedaleko, zauważył to, co się dzieje. Najpierw z niedowierzaniem, potem z przerażeniem. Gdy zrozumiał, że zwierzę spieszy, by uratować tonące dziecko, pobiegł do brzegu i bez wahania wskoczył do wody za nim.
Byli już we dwoje – człowiek i zwierzę – spieszący na ratunek dziewczynce tonącej w wodzie. Koń utrzymywał ją na powierzchni, a mężczyzna wyciągał ją z wody i niósł na brzeg.
Tymczasem samochód, którym przyjechał mężczyzna, oddalał się już szybko po zakurzonej drodze. Nie obejrzał się nawet raz.
Kiedy dziewczynka została wyciągnięta na ląd, wciąż żyła. Słaba, przestraszona, ale żywa. Dopiero wtedy stało się jasne, że to kasztanowy koń był pierwszy, który rzucił się do walki ze śmiercią.
Mówi się, że zwierzęta czują wszystko… Ale tego dnia dokonał rzeczy niemożliwych.
